www.pauburada.com , @pauburada twitter hesabından okulun açıldığını, 15 günün geride kaldığını ve bu geçen sürede keyiflerinin nasıl olduğunu sordu, PAÜ son sınıf öğrencilerinden biri ise içimizi sızlatan şu satırları yazdı.

İŞTE O HABER…

Pamukkale Üniversitesi son sınıf öğrencisi. KYK bursu dışında geliri yok. Saati 20 liraya sabaha kadar komilik yapıyor. 3-4 saatlik uykuyla okula gidiyor. Ders bitiyor tekrar işe. Sosyal hayat, arkadaşlık yok. Hayat pahalılığı iliklerine kadar işlemiş.

Türkiye ekonomik olarak zorlu bir süreçten geçiyor. İşsizlik, enflasyon, açlık sınırının altında maaşlar, artan fahiş ev kiraları, alım gücünün azalması vs. derken çocuğunu üniversiteye gönderen anne babalar ne yapacağını şaşırmış durumda. Öğrenci ise aileden gelen idareli parayla geçinemeyince hem okuyup hem çalışmak zorunda kalıyor.

Sizinle Pamukkale Üniversitesi İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi’nde son sınıfta okuyan ve adını vermek istemeyen öğrenciyle gerçekleştirdiğimiz konuşmayı paylaşacağım.

@pauburada twitter hesabımızdan okulun açıldığını, 15 günün geride kaldığını ve bu geçen sürede keyiflerinin nasıl olduğunu sorduk.

PAÜ son sınıf öğrencisi bize ulaştı, içimizi sızlatan şu satırları paylaştı.

Hayatımda yeni bir sayfa açacaktım

Denizli’ye ilk geldiğim zaman hayatıma yeni bir sayfa açacağımı düşünerek geldim. Şehir, insanlar, esnaf her şey çok güzeldi. Hayat normal devam ediyordu. Ama son 2-3 yılda değişen şeylerden sonra insanlar daha güvensiz, şehir daha tehlikeli daha gürültülü bir yer oldu.

Denizli’de öğrenci olmak kolay değil

Denizli’de öğrenci olmak kolay değil. Özelikle de maddi bakımdan. İnsanlar öğrencileri bir gelir kapısı olarak görüyor. Evet öğrencilerin ekonomiye katkısı vardır illaki. Fakat insanlar haksız ve fahiş fiyatlarla öğrencilere yüklenmekte. Denizli’de artık Bursa, Ankara gibi pahalı şehirlere özenmekten geri kalmıyor.

Hayatım bu kısır döngünün içinde

Akşam 10 sabah 6 saatleri arasında bir restoranda komilik yapıyorum. Eve gelene kadar saat 6.30 oluyor. Açsam, bir şeyler atıştırdıktan sonra uyuyorum. Tabi o yorgunlukla ne kadar verimli bir uyku olursa. Saat 2-3 gibi uyanıp hazırlanıp okula gidiyorum. Ders bittikten sonra tekrar işe gidiyorum. Maddi destek çıkan kimsem olmadığı için çalışmak zorundayım. Hayatım bu kısır döngünün içinde. Sosyal hayatım yok. Arkadaşlarımla oturacak vaktim yok.

Para yetmiyor

Verdikleri para, para değil. Saati 20 liradan sabaha kadar 160 lira alıyorum. Günlük 10 lira sadece ekmeğe veriyorum. Mutfak masrafı falan da eklenirse günlük harcamam 170 180 lirayı buluyor. Sonuç olarak yetmiyor. Aylık kiram 1800 mutfak masrafı hepsi yaklaşık 2.5-3 bin gibi bir giderim var. Günümüz şartlarında bu harcama az biliyorum ama gelirim bunun altında olduğu için zaten her ay devreden bir borç olarak devam ediyor.

Ağır işleri yaptırıyorlar

Sözde Denizli esnafı öğrenciyi çok sever doğru ama eksik ! Denizli esnafı zengin öğrenciyi çok sever olacak. Bunun yanında işverenler öğrencinin çalışmak zorunda olduğunu bildiği için ağır işler pis işler o an ne yapılması lazımsa her şeyi yaptırıyor.

Öğrencilere destek olun

Rektörden, belediyelerden ve valilikten maddi ve manevi yardıma ihtiyacı olan öğrencilere destek olmalarını istiyorum. Sadece ben değil, benim gibi maddi olarak sıkıntı yaşayan çok fazla öğrenci var. Bizim sesimizi duysunlar.