Denizli Büyükşehir Belediye Başkanı Osman Zolan, DESKİ tarafından düzenlenen Sürdürülebilir Şehirler Projesi Entegre Kentsel Su Yönetimi Planı Bilgilendirme toplantısında dedi ki; “Bu dünyada yaşıyorsak su kullanımına dikkat etmemiz gerekiyor.”
İlahi Başkan,
Bunu bize değil DESKİ’ye söyle…
Sayıştay raporları ve su kaçak oranı ortada!
Sayıştay Raporu 13 yıldır devam eden altyapı çalışmalarının içme suyundaki kayıp ve kaçağın önüne geçemediğini söylüyor.
Rapora göre; kent sınırları içindeki 595 su deposu var. Bunların sadece sadece 61’inde ölçüm yapılabiliyor ve 61 depodaki kayıp kaçak oranı yüzde 36,42
Ölçüm yapılabilen 61 su deposu Merkezefendi ve Pamukkale olmak üzere kent merkezinde. 534 adet depo diğer 17 ilçede. Kent merkezinin dışındaki bu 534 su deposunda debimetre yok! Yani ölçüm yapılamıyor.
Zolan “Denizli’ye yapılan alt yapı uzunluğu Çin Seddini geçti” diyor ama, Sayıştay boruların uzunluklarıyla veya büyüklükleriyle değil, işlevleriyle ilgileniyor. Denizli Büyükşehir Belediyesi’nin 13 yıldır milyonları gömdüğü “Yüzyılın dev alt yapı” projesi, şehrin içme suyundaki kayıp ve kaçağın önüne geçememiş görünüyor.
Eee nerde kaldı bizim İklim Krizi Eylem Planı?
Mazhar- Fuat-Özkan’ın ünlü şarkısı Ali Desidero gibi;
“Teori zehir gibi, pratik sallanmakta…”
HERŞEY GÖSTERMELİK
Denizli Büyükşehir Belediyesi İklim Krizi Eylem Planı 2016’da hazırlandı.
Sayıştay raporu ise 2020’de yazıldı.
Demem o ki;
Büyükşehir İklim Krizi Eylem Planı yapıyor ama aynı zamanda, kuraklıkla mücadeledeki en önemli unsuru; Denizli’nin su depolarındaki temiz içme suyunu kayıp kaçaklarla heba ediyor.
Belediyenin bu konudaki çelişkisi sadece su depolarıyla sınırlı değil.
Temiz su kaynaklarının yönetimi de Büyükşehir’in elinde. Hepimiz biliyoruz ki Menderes ve Dalaman Çayı’nı b.k götürüyor. Fabrikalar atıklarını hala buralara akıtılıyor.
Denizli havası en kirli sıralamasında 7. İl…
Taşıt çokluğu nedeniyle egzoz kirliliği, karbon salınımı yüksek…
Bisiklet yolları, tramvay ve benzeri topluma taşıma araçlarına ilişkin belediyenin bir girişimi ve çabası yok. Aksine taşıt trafiğine yer açmak için sürekli çok katlı kavşak planlaması var. En yakın örnek Üçgen kavşağı (2016) ve Lise kavşağı (2019)
Belediye meclislerinde şehir planlaması yüksek bina ve kat artırımı üzerine şekilleniyor, betonlaşma oranı artıyor.
İklim krizine çözüm olarak önerilen yeşil alan ve ağaçlıklı alanlar bizzat belediye eliyle azaltılıyor. Seyir Tepesi (2018) Yenişehir’deki ağaçlık alanın özel mülkiyete satılarak kesilmesi (2021) en yakın örnekler…
HERŞEY KAĞIT ÜZERİNDE KALMIŞ…
Bu sözü ben değil, uzmanlar diyor.
Pamukkale Üniversitesi’nin Büyükşehir İklim Değişikliği Eylem Planı üzerinde yapılmış bir araştırması var. Şehir ve Planlama Bölümü’nde Prof. Dr. Evinç Torlak Hoca’nın danışmanlığında yazılan “Denizli ili’nin iklim değişikliğine karşı dayanıklılığının incelenmesi” adlı araştırmaya göre, plan kağıt üzerinde güzel ama uygulama yok.
Araştırmanın rakamlarına ve grafiklerine girerek sizi boğmak istemem. Direkt sonucu vereyim. Şöyle diyor:
“Bu araştırmada sektörlerin, kurumların birbiriyle olan koordinesine bakıldı. Stratejik ve mekânsal planları bağlayıcıların olmadığı görüldü. İklim değişikliği eylem planı önemli bir adım olsa da stratejik ve mekânsal planları bağlayıcı olmadığı sürece ne kadar etkin olacağı tartışma konusudur. İklim değişikliği kavramının planlama pratiğinin her aşamada dikkate alınması gerekmektedir. Aksi durumda hazırlanan iklim değişikliği eylem planı kâğıt üzerinde kalmaktan öteye gidemeyecektir.”
Yani;
Belediye birimleri arasında bütünleşik bir yönetim yok, herkes birbirinden habersiz davranıyor (yukarıda örneklerini verdim) İklim eylem planı kağıt üzerinde güzel ama uygulama alanı yok. Yaptık mı yaptık olmuş, kağıt üzerinde kalmış.
Şimdi başa dönersek eğer;
Ne demiş atalarımız?
Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz…
