Kemal Gürcan’ı bilirsiniz; hani şu 78 kuşağının kitapsız şairini. Onu bilirsiniz de tavuklarını bildiğinizi sanmam. Kemal’in ağaçlara tüneyen tavukları var, son günlerin moda deyimiyle gezen tavuk bunlar (ya da ağaca çıkan diyelim) Evcek bayılıyoruz o yumurtalara. Şahane oluyor, özellikle yağda yapılanı. Aynı köydeki gibi. Ancak aylardır bu tada hasretiz çünkü yumurtlamıyorlar.
Nihayet gönülleri olmuş (ki buna bahar sebeptir diye düşünüyorum.) yumurta vermeye başlamışlar. Kemal’le haberleştik Şifre Haber’e bıraktı yumurtaları. Almak için gitmek gerek, malum koronavirüs nedeniyle evdeyim. İşin aslına bakarsanız bendeniz 2011’den beri evdeyim! Malum homeofis çalışıyorum. Bir gazeteci olarak bana gerekli olan internet bağlantılı bir bilgisayar ve cep telefonu . Eee her ikisi de bende var kardeş! bağımsız, zamansız, keyfimin kahyası ve ben…
Neyse lafı uzatmayayım. Yumurtaları almak için Şifre Haber’e gitmek üzere yola çıkacaktım ki, DETKİB’den (Denizli İhracatçılar Birliği) Levent Bey aradı, benimle (Salı günü) yapacakları röportajı koronavirüs tedbirleri kapsamında ertelediklerini bildirdiler. Çok da iyi ettiler. Onlar ertelemese ben arayıp uyaracaktım. Çünkü işleri ihracat olan bu arkadaşların fazla mobilize olmamaları gerek! DETKİB Başkanı Hüseyin Memişoğlu ve proje ekibi projeyi ertelemeyi uygun bulmuş. Durduk yerde icat çıkarmamanın alemi yok dimi?
Çınar’da İn cin top oynuyor!
Röportaj ertelendi ama yumurtalar var! almak gerek, çıktım yola. Trafik rahat, tek tük araçlar var. Lise kavşağı bomboş, Çaybaşı da öyle, Çınar bugüne kadar gördüğüm Çınar’a benzemiyor. Belediye araç parkı ilk kez bu kadar boş, biz gazetecilerin park yeri bulamayınca neredeyse arabanın anahtarını üstlerine attığımız görevliler boş boş oturuyor. Öyle rahat yani…
Kafe, çay bahçesi, kıraathane, kahvehane gibi işyerleri kapalı. Çınar’da in cin top oynuyor. Meserret sokak, dershaneler sokağındaki kafeler, kahvehaneler kapalı her yer ölüm sessizliği içinde…Biz gazetecilerin takıldığı “İki Çay” da kapalı. Onu böyle görünce İçime hüzün çöktü işte…İnsanların tıkış tıkış oturduğu Hacı Şerif’in önü bomboş masalar kaldırılmış
bırakın İranlı- Suriyeliyi Denizliliden eser yok!
Şehrin meydanı bomboş, güneşlenen birkaç yaşlı belediye önündeki banklarda oturuyor. Delikliçınar Delikliçınar olalı neler yaşadı bilinmez ama ben neredeyse ilk kez böyle sessiz ve boş görüyorum. Kafelerden, kahvelerden, işyerlerinden insanlar çekilince küçülmüş sanki…
Çınar’da yürürken kolumuzun bacağımızın çarptığı İranlılar, Afganlar, Suriyeliler yok! Birkaç ay önce şehirde 22 bin dolayında mülteci olduğu söyleniyordu. Pamukkale’deki Çinliler nerde kim bilir? Daha geçenlerde yapılan bir açıklamada ayda 10 bin, yılda 120 bin Çinli turistin geldiği bildiriliyordu. Bu şimdilik bir kenarda dursun başka bir yazı konusu olmalı.
Çınar’daki manzara iç açıcı değil. Belediye binasındaki dev ışıklı pano üzerinde sürekli 14 kuralı ve koronavirüs’e karşı temizlik kuralları dönüp duruyor. Bilim kurgu filmlerinden çıkmış gibi, ya da bir korku filminin içindeymişim gibi.
Koronavirüsten ölmektense temiz delirmek
Şifre Haber’e girdiğimde ilk işim Bülent Öztürk’ün masasının üstünde duran kolonya şişesine uzanmak oldu. Ellerime boca ettim. Bir saat sonra da ellerimi yıkadım. Eve gelen su damacanasını çamaşır suyuna batırılmış bezle sildikten sonra üstüne bolca kolonya boca etsem mi diye düşünmüş insanım ben. Sonra gidip ellerimi yıkadım tam 20 saniye…
Bülent hiç sesini çıkarmadığına göre temiz delirmeye alışkın. Geliyorum yumurtalara, beni sokaklara atan şu tavukların yumurtalarına. Yumurtaları Fikri almış, doğru benim odaya, masamın üzerine koymuş. Giderken diyor ki, “burda kalsaydı” kalsaydı iyi ama sadece 15 tane getirmiş. Yeniden ısmarlayalım. Öyle ya dün gece Canan Karatay televizyonda söyledi, yumurta bağışıklığı güçlendirirmiş, bir de bal…
Bu arada ne yapıyoruz?
Evde oturuyoruz dimi?
Evdekal güvende ol, sokaklar tehlikeli gibi laflar edersem
üstüne alınma kardeş….😉
