Mimarlar Odası’nın Denizli İdare Mahkemesi’nin verdiği “yetkisizlik” kararını bozması için Danıştay’a gittiğini yazmıştım.
Bunun anlamı; Danıştay itirazı kabul ederse, dava esastan görülecek, yürütmeyi durduracak, meclis kararının iptaline kadar varabilir.
Aksi durumda, yani Danıştay’ın reddi halinde; Büyükşehir kazanan taraf olacak, Çakmak Mahallesi’nde bir zamanlar toplu konutlar için alınan arsaları canının istediği gibi satacak…
İşte bu denli kritik olan bu dava 23 Kasım’da Danıştay 13. Dairesi’nin önüne geldi.
Yani iki hafta önce…
Kararın 1-1.5 ay içinde çıkması bekleniyor.
Kabul ya da ret, bilmiyoruz…
Arsalar nasılsa kokmaz, bulaşmaz, bekleyebilir. Aksine, toprak bu bekledikçe değerlenir.
Ha bir ay önce satmışsın, ha bir ay sonra…
Ancak Sayın Zolan benim kadar rahat değil. Acelesi var.
Sayın Başkan’ın hukukçu olmasına rağmen Danıştay kararını beklemeye tahammüllü yok.
Bakınız yıl biterken ihale var.
Belediye 15 Aralık’ta 99 dönüm araziyi 9 parsel halinde satışa çıkarıyor. Parsellerin büyüklükleri 10 ile 14 bin metre kare arasında. İstenen toplam muhammen bedel 643 milyon 962 TL
Gördüğünüz gibi toprak durdukça bereketleniyor.
Başkan’da zaman geçtikçe elini yükseltiyor.
Ekim ayından beri parsel sayısını artırıyor.
77 dönümün satışı ile başladı, 99 dönüme çıktı.
Ee işin parasal kısmı da büyüdü…
465 milyondan 643 milyona çıkıldı.
İyi para değil mi? belediyenin borcunun büyük bölümünü karşılar.
BELEDİYE EMLAKÇI DEĞİLDİR…
Şimdi diyelim ki, 15 Aralık’ta İhale yapıldı ve arsalar satıldı.
Bir süre sonra da Danıştay kararını verdi.
Reddederse sorun yok. Belediye işi götürür.
Ama Oda’nın itirazını kabul eder ve davayı esastan görmeye başlarsa işin rengi değişir.
O meşhur 306 sayfalık savunma var ya hikaye olur.
Daha önce de yazdım:
Mimarlar Odası’nın Meclis’in arsa satış kararının iptali ve yürütmeyi durdurma istemiyle Denizli İdare Mahkemesi’ne açtığı davada Büyükşehir Belediyesi’nin verdiği savunma fecaat…
İçinde ne ararsanız var; ama hak, hukuk, adalet, fakir fukara yok!
Oysa; Mimarlar Odası’nın kamu zararı nedeniyle satış kararının iptalini istediği o arsaların tamamı fakir fukaraya, dar gelirliye ait…
Ali Marım zamanında şehri yukarıya kaydırmak ve dar gelirliyi gecekondu şartlarından çıkarmak, daha konforlu yaşatmak için alınan o arsalar Umutkent’lerin devamı…
1998 yılında Milli Emlak’tan alındı.
Denizli Belediyesi’ne devredilen 2 milyon metre kare arazi için tapuya düşülmüş şerh var: Diyor ki; “Toplu konut içindir, satılamaz”
O şerh’in amacı bugünler için, amaç dışı kullanımını engellemek için…
Nitekim;
Marım’dan sonra göreve gelen Ali Aygören; “Arsalar Üçler Belediyesi sınırları içinde kaldı, Denizli Belediyesi’nin tasarruf hakkı kalktı, 3 yıldır tapu şerh bedeli yatırılmadı”gibi tuhaf bir gerekçeyle arsaların üzerindeki şerh’i bir encümen kararıyla kaldırdı.
14 yıl sonra o tuhaf encümen kararı gelip Osman Zolan’ı buldu.
Üçler Belediyesi ortadan kalkmış,
Denizli Büyükşehir olmuş,
Üstelik o encümen kararı tapuya bile işletilmemişti.
Ama Zolan’ın işine yaradı…
O kararı kendine dayanak yaptı, arsaları parselledi, üzerlerine 15 kat ruhsat verdikten sonra satışa çıkardı.
Ederi bugün kimine göre 800, kimine göre 900 milyon.
Bakmayın siz mahkemeye söyledikleri “arsaları satıp parasıyla DESKİ’ye GES yapacağız” laflarına.
Önümüzde seçim var, belediyenin borcu çok.
Ekim’den beri ihale üstüne ihale açılıyor.
Kiminde parsel parsel, kimin de toplu satışa çıkıyor.
O savunmada en fecaat bölüm ne biliyor musunuz?
Şu;
“Satışa çıkardığımız arsaların olduğu bölge toplu konut alanından çıktı, artık orası birinci sınıf konut alanıdır. Etrafında rezidanslar, yüksek katlı siteler ve lüks konutlar var. Burada ucuz toplu konut yapılmaz. Arsa fiyatları için üç emlakçıya sorduk, metre karesi için 5.5 ile 6 bin lira fiyat verdiler”
Yani, diyor ki; “Buraları zenginler için, fakir fukaraya gelmez”
Belediye birinci sınıf konut alanlarını fakir fukaraya layık görmüyor.
Şimdi sorsan “sosyal belediyecilik” diyecektir.
Emlakçılık yapıyor haberi yok!
Meraklısı için not: (Aygören zamanında çıkarılan 22. 08. 2000 tarihli 2780 sayılı encümen kararı)
